چکیده:
تاریخ فرهنگی به عنوان دانشی میان رشته ای در توصیف و تحلیل رویدادهای تاریخی، بر منابع مختلفی از جمله خاطرات توجه دارد. این مقاله با ارائه شواهدی در حد مجال بر لزوم توجه به خاطرات جنگ به منزله گنجینه ای ارزشمند در جهت فهم مسائل عمدتا ناظر به جامعه شناسی و انسان شناسی آن تاکید میورزد و به این نکته دست می یابد که برای فهم جامع مناسبات این پدیده بویژه در حوزه فرهنگی و انسان شناختی، چاره ای جز روی آوردن به خاطره نوشته ها و خوانش گزاره های مبتنی بر منش و بینش انسانهای جنگ نیست. این نوشتار به روش توصیف و تحلیل محتوا و با استفاده از منابع کتابخانه ای فراهم شده است.
خلاصه ماشینی:
"١ ـ ٣ ـ گفتمانهای غالب در خاطره نگاری جنگ ایران و عراق / دفاع مقدس پس از بیان چرایی اهمیت خاطره نوشته های جنگ این پرسش مطرح میشود که آیا همه خاطرات رزمندگان ، خانواده های آنان یا هر یک از دیگر اعضای جامعه ایرانی که به گونه ای شاهد رویدادهای جنگ و پیامدهای آن بوده اند در بررسی با رویکرد مطالعات تاریخ فرهنگی در یک سطح از اهمیت قرار دارد.
به این دلیل که جانمایۀ دفاع ایرانیان در برابر حملۀ ارتش بعث عراق از پشتوانۀ اندیشه و باورهای عمیق دینی و آرمانهای گستردة انقلابی برخوردار بود و نیز غالب انسانهای جنگ از میان عامۀ مردم با فرهنگهای گوناگون در میدان رزم حضور یافتند، طبقه بندی و مطالعۀ دقیق انبوه خاطره نوشته های جنگ تحمیلی در کتابها و تک نگاشتهای فراوان موجود و تحلیل عمیق بینش ، منش و کنش راویان آنها، میتواند در جهت انسانشناسی و جامعه شناسی جنگ تحمیلی سودمند واقع شود به طوری که میتوان ادعا کرد هیچ منبع دیگری جز خاطرات انسانها، نمیتواند به گستردگی و عمق آنها، جامعه شناسی و انسانشناسی عمومی جنگ را در راستای معنایابی فرهنگ انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی برای آیندگان به تصویر کشد."