خلاصه ماشینی:
"»فرمانده قوای ترک در پاسخ به او نوشت:«از نام خزعل بوی تعفن به مشام عرب»میرسد و تهدید کرد اگر شیخ به عثمانی نپیوندد،بیدرنگ محمره را مورد حمله قرارخواهد داد،وی در انجام این تهدید خویش عدهای از اعراب را در ساحل غربی رود گردآورد اما محتاطانه عمل میکرد و نمیخواست بیطرفی ایران را نقض کند.
شرایط اساسا همان شرایطی هستند که در ژوئن 1914 اعلام شده بود،با اینتفاوت که این بار موافقت مقامهای لندن را نیز همراه داشت: باتوجه به اطمینانهایی که در نامۀ شماره 1307 اینجانب مورخ 15 اکتبر 1910(11شوال 1328)به عالیجناب داده شد و با درنظر گرفتن خدمات و همکاریهایارزشمند عالیجناب در آینده با دولت بریتانیا و منافع بریتانیا در خوزستان واروندرود،اینجانب شخصا و کتبا به عالیجناب اطمینان میدهم که دولت تهرانهر تغییری که بکند و به سمت ملیگرایی یا سلطنتطلبی پیش برود،دولتانگلستان آماده خواهد بود حمایت لازم را در پیدا کردن راهحل رضایتبخش برایشما و ما،درصورت تجاوز دولت ایران به حاکمیت شما و حقوق شناختهشدهتانبر اموالی که در ایران دارید،درمورد عالیجناب بهعمل آورد.
O. F,1915,29 enuJ,harammahuM,xoC ot noinneK کنیون بر اعمال فشار بر شیخ ادامه داد و سرانجام خزعل موافقت کرد که پول از طریقشیخ حنظل به باویها پرداخت شود تا حکومت رسمی او هم حفظ ظاهر را کرده باشد.
. missaP,103-1,raW dratsaB,rekraB ;55-3,sbarA eht dna,aidnI,niatirB,hcsuB تسلیم کوت در 29 آوریل 1916 زمان برای ماجراجویی سیاسی بیشتری در خوزستانمساعد نبود،اما کاکس و بسیاری از مقامهای انگلیسی هنوز به ضمیمه کردن دائمی قلمروخزعل امید بسته بودند."