عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبَانٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ يَا مَعْشَرَ اَلشِّيعَةِ إِنَّكُمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إِلَيْنَا كُونُوا لَنَا زَيْنا وَ لاَ تَكُونُوا عَلَيْنَا شَيْنا مَا يَمْنَعُكُمْ أَنْ تَكُونُوا مِثْلَ أَصْحَابِ عَلِيٍّ رِضْوَانُ اَللَّهِ عَلَيْهِ فِي اَلنَّاسِ إِنْ كَانَ اَلرَّجُلُ مِنْهُمْ لَيَكُونُ فِي اَلْقَبِيلَةِ فَيَكُونُ إِمَامَهُمْ وَ مُؤَذِّنَهُمْ وَ صَاحِبَ أَمَانَاتِهِمْ وَ وَدَائِعِهِمْ عُودُوا مَرْضَاهُمْ وَ اِشْهَدُوا جَنَائِزَهُمْ وَ صَلُّوا فِي مَسَاجِدِهِمْ وَ لاَ يَسْبِقُوكُمْ إِلَى خَيْرٍ فَأَنْتُمْ وَ اَللَّهِ أَحَقُّ مِنْهُمْ بِهِ ثُمَّ اِلْتَفَتَ نَحْوِي وَ كُنْتُ أَحْدَثَ اَلْقَوْمِ سِنّا فَقَالَ وَ أَنْتُمْ يَا مَعْشَرَ اَلْأَحْدَاثِ إِيَّاكُمْ وَ الوسادة اَلْرُّؤَسَاءَ عودوهم دَعُوهُمْ حَتَّى يَصِيرُوا أَذْنَابا وَ اَللَّهُ خَيْرٌ لَكُمْ مِنْهُمْ .
امام صادق عليه السّلام مى فرمود:اى گروه شيعه كه به ما منسوب هستيد،براى ما زينت باشيد، و مايۀ عار و ننگ ما نباشيد،چه مانعى دارد كه همانند ياران على عليه السّلام در بين مردم باشيد؟ به طورى كه اگر مردى از ياران او در بين قبيله اى قرار مى گرفت امام و مؤذن آنان بود،و صاحب امانت،و محافظ مال آنان بود.مريضان آنان را عيادت كنيد،و در تشييع جنازه آنان حاضر شويد،و در مساجدشان نماز بخوانيد.نگذاريد در امر خير از شما پيشى گيرند،بخدا قسم شما سزاوارتر از آنها به آن امر هستيد. سپس رو به من كرده و چون من در بين آنان از همه جوانتر بودم فرمود:و شما اى جوانان بپرهيزيد از تكيه دادن به بالش،به عيادت آنها برويد تا حدّى كه آنها دنباله رو شما شوند، و خداوند براى شما بهتر از آنان است.